uchwycić się

См. также в других словарях:

• uchwycić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uchwycić sięcę się, uchwycić sięci się, uchwycić sięchwyć się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwycić coś rękami dla uchronienia się przed upadkiem, zachowania równowagi itp.;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

• uchwycić — moment, sposobność itp. «wykorzystać odpowiednią chwilę, nadarzającą się sytuację»: Sędzia z gwizdkiem w ustach podbiegł w sam czas, by uchwycić moment, gdy obie łopatki Niemca dotykały dywanu. T. Dołęga Mostowicz, Kariera …   Słownik frazeologiczny

• schwycić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schwycić siebie nawzajem; złapać się, uchwycić się, ująć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schwycić się za ręce, za ramiona. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• połapać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zorientować się w sytuacji, w problemie, którego dotychczas się nie rozumiało; uchwycić sens skomplikowanej dotąd sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mógł połapać się w tym wszystkim. Połapać się w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyczepić — dk VIa, przyczepićpię, przyczepićpisz, przyczepićczep, przyczepićpił, przyczepićpiony przyczepiać ndk I, przyczepićam, przyczepićasz, przyczepićają, przyczepićaj, przyczepićał, przyczepićany «przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś …   Słownik języka polskiego

• uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… …   Słownik języka polskiego

• przytrzymać — dk I, przytrzymaćam, przytrzymaćasz, przytrzymaćają, przytrzymaćaj, przytrzymaćał, przytrzymaćany przytrzymywać ndk VIIIa, przytrzymaćmuję, przytrzymaćmujesz, przytrzymaćmuj, przytrzymaćywał, przytrzymaćywany 1. «trzymając nie dać ruszyć, odejść …   Słownik języka polskiego

• uwiesić — dk VIa, uwiesićeszę, uwiesićsisz, uwieś, uwiesićsił, uwiesićeszony rzad. uwieszać ndk I, uwiesićam, uwiesićasz, uwiesićają, uwiesićaj, uwiesićał, uwiesićany «wieszając umieścić coś na czymś, pod czymś; zawiesić tak, aby luźno zwisało» Uwiesić… …   Słownik języka polskiego

• połapać — dk IX, połapaćpię, połapaćpiesz, połapaćłap, połapaćał, połapaćany «złapać wszystkich po kolei, jednego po drugim; pochwytać» Nie połapią ich, ukryli się dobrze. Połapać motyle, muchy, ptaki. połapać się pot. «domyślić się o co chodzi, uchwycić… …   Słownik języka polskiego

• schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… …   Słownik języka polskiego